 |
| Η παιδίατρος Μαρία Λόζου |
"Η 11η Δεκεμβρίου, η ημέρα ίδρυσης της UNISEF, έχει καθιερωθεί να εορτάζεται σαν Παγκόσμια Ημέρα του Παιδιού με εκδηλώσεις σε όλες τις χώρες, και στην Ελλάδα.
Στις 11 Δεκεμβρίου του 1946 ιδρύθηκε η UNISEF (οργάνωση των Ηνωμένων Εθνών για τα παιδιά) για να βοηθήσει τα παιδιά της Ευρώπης ,της Μέσης Ανατολής και της Κίνας μετά το τέλος του 2ου παγκοσμίου πολέμου. Το 1959 ο ΟΗΕ προβαίνει στη Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Παιδιού και 30 χρόνια αργότερα, το 1989, υπογράφεται η Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού.
Από τους διεθνείς οργανισμούς αναγνωρίζεται η ανάγκη προστασίας του παιδιού από κάθε μορφή βίας και εκμετάλλευσης .Αναγνωρίζεται το δικαίωμα και η δυνατότητα κάθε παιδιού να είναι υγιές ,να επιβιώνει, να τρέφεται σωστά, να παίζει, να αναπτύσσεται και να μορφώνεται.
Η UNISEF κυρίως, αλλά και άλλες οργανώσεις, τις τελευταίες δεκαετίες έχουν σώσει ζωές με τα προγράμματα εμβολιασμών και πρόληψης ασθενειών (ελονοσία, AIDS), ενώ εκατομμύρια άνθρωποι απέκτησαν πρόσβαση σε καθαρό πόσιμο νερό και τροφή.
Όμως παρά τα θετικά βήματα που έχουν γίνει εκατομμύρια παιδιά εξακολουθούν να ζουν σε συνθήκες φτώχειας και εξαθλίωσης, χωρίς στοιχειώδεις δομές υγείας και εκπαίδευσης .
Σύμφωνα με στοιχεία της UNISEF κάθε χρόνο πεθαίνουν 8,8 εκατομμύρια παιδιά από πείνα και ασθένειες που προλαμβάνονται ,ενώ υποσιτίζονται περισσότερο από 200 εκατομμύρια παιδιά.. 100 εκατομμύρια παιδιά δεν πηγαίνουν στο σχολείο και περισσότερα από 150 εκατομμύρια παιδιά ηλικίας 5-14 ετών εργάζονται.
Οι αριθμοί και τα στοιχεία που πραγματικά συγκλονίζουν δεν αναφέρονται μόνο στον λεγόμενο «τρίτο κόσμο»,όπως πολλοί πιστεύουν.
Στις αναπτυγμένες χώρες όπως η Ελλάδα εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά ζουν σε νοικοκυριά με εισόδημα κάτω από το όριο της φτώχειας .
Μία ενδιαφέρουσα έκθεση της UNISEF που γνωστοποιήθηκε πριν λίγες μέρες με τον τίτλο «Τα παιδιά που μένουν πίσω» επισημάνει ότι οι πλούσιες χώρες αφήνουν πίσω τα λιγότερο προνομιούχα παιδιά τους και ότι οι συνέπειες αυτής της εγκατάλειψης είναι τεράστιες τόσο για τα ίδια τα παιδιά όσο και για τις κοινωνίες τους. (βλ www.unisef.gr)
Η έκθεση κατατάσσει 24 κράτη του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) με βάση την ισότητα των παιδιών της κάθε χώρας στην υγεία, την εκπαίδευση και την υλική ευημερία.
Η Ελλάδα ,η Ιταλία και οι ΗΠΑ (τελευταίες στην κατάταξη) φαίνεται ότι αφήνουν τα πιο ευάλωτα παιδιά τους πίσω σε μεγαλύτερο βαθμό από τις άλλες χώρες, ενώ τις καλύτερες επιδόσεις στην προώθηση της ισότητας στην ευημερία των παιδιών τους έχει η Δανία, η Φιλανδία, η Ολλανδία και η Ελβετία,
Αν και τα περισσότερα στοιχεία αντλήθηκαν πριν την οικονομική κρίση, στην έκθεση αναφέρεται πως «οι βαρύτερες συνέπειες της οικονομικής επιδείνωσης τείνουν να πέφτουν στις πλάτες των πιο ευάλωτων οικογενειών και των παιδιών τους .Σε δύσκολες εποχές τα φτωχότερα παιδιά πρέπει να είναι εκείνα που θα προστατευθούν πρώτα και όχι τα τελευταία που θα λάβουμε υπόψη μας. Ένα παιδί έχει μόνο μια ευκαιρία να αναπτυχτεί ομαλά στο μυαλό και στο σώμα. Είναι ευθύνη των κυβερνήσεων να προστατευθεί αυτή η ευκαιρία».
Θα ήθελα να προσθέσω ότι είναι ευθύνη και υποχρέωση του καθένα ξεχωριστά αλλά και όλων μαζί, να προστατέψουμε και να βοηθήσουμε όλα τα παιδιά, ιδιαίτερα εκείνα που δεν ευνοήθηκαν από τις συγκυρίες της ζωής."
