13 Ιουνίου 2011

Συναυλία – Αφιέρωμα στον Γιάννη Μαρκόπουλο



Στο κατάμεστο πάρκο του Παπάδου στην Γέρα πραγματοποιήθηκε με επιτυχία η Συναυλία-Αφιέρωμα στο συνθέτη Γιάννη Μαρκόπουλο που διοργανώθηκε από τη Χορωδία του Παγγεραγωτικού Συλλόγου σε συνεργασία με τη Χορωδία Animato την Κυριακή 12 Ιουνίου 2011. Στην εκδήλωση παρευρέθηκε ο Αντιπεριφερειάρχης Ν. Λέσβου Ηρακλής Βερβέρης, ο Αντιδήμαρχος Δημοτικής Ενότητας Γέρας Θέμης Αθανάσης, ο Πρόεδρος της Δημοτικής Κοινότητας Παπάδου Παναγιώτης Μιχαλάκας και Δημοτικοί Σύμβουλοι. Τους παρευρισκόμενους στην πρώτη για φέτος καλοκαιρινή εκδήλωση του Παγγεραγωτικού Συλλόγου καλωσόρισε ο Πρόεδρος του συλλόγου Γιώργος Ζορμπάς.

Η εκδήλωση άνοιξε με τα “φιντανάκια” της Παιδικής Χορωδίας του Παγγεραγωτικού που τραγούδησαν τρία κομμάτια από το κουκλοθέατρο της Ευγενίας Φακίνου “Ντενεκεδούπολη”. Στη συνέχεια οι δύο χορωδίες ενηλίκων, δηλαδή η Μεικτή Χορωδία του Παγγεραγωτικού και η Χορωδία Animato, σε σύμπραξη απέδωσαν κομμάτια με τη συνοδεία μικρού οργανικού συνόλου. Η διδασκαλία ήταν του Στέλιου Λασκαρίδη και του Αντώνη Βερβέρη, ενώ το σύνολο διηύθυνε ο Στέλιος Λασκαρίδης. Στην ορχήστρα συμμετείχαν οι: Σοφία Ανδριώτου στο πιάνο, η Αγγελική Ντανιλέβσκα στο βιολί, ο Βασίλης Πρίτσης στο μπουζούκι και το τραγούδι, και ο Αντώνης Βερβέρης στο πιάνο. Σολίστ ήταν ο Βλαδίμηρος Σιαμέτης και οι χορωδοί: Ζωή Περτέση, Συμεώνη Καραγιάννη, Μαργαρίτα Κατρή, Κατερίνα Γιακουμή, Φωτεινή Παυλή, Δημοσθένης Ψαρρός, Μαρία Χατζηστυλιανού και Γιώργος Σπετσιώτης.

Πολύ κατατοπιστικό για το κοινό ήταν το σύντομο αλλά περιεκτικό κείμενο που επιμελήθηκαν οι Ειρήνη Μανωλοπούλου και Σοφία Χατζηγιαννάκη, και το οποίο παρουσίασε ο Τζάνος Στεφανέλλης. Έτσι όσοι παρακολούθησαν την εκδήλωση είχαν την ευκαιρία να ενημερωθούν για τη ζωή του Γιάννη Μαρκόπουλου και τους σημαντικότερους σταθμούς της συνθετικής του καριέρας. Η εκδήλωση με βάση τους σταθμούς αυτούς ήταν διαρθρωμένη στις εξής ενότητες: α) Μελοποιημένη ποίηση, β) Πολιτικά και λαϊκά τραγούδια και γ) “Επιστροφή στις ρίζες”.

Η εκδήλωση θα επαναληφθεί το Φθινόπωρο στην πόλη της Μυτιλήνης.

7 Μαρτίου 2011

Ο Πυρετός στα παιδιά


Πυρετό ονομάζουμε την άνοδο της θερμοκρασίας του σώματος πάνω από τα φυσιολογικά όρια. Αν και ο ορισμός του πυρετού είναι εύκολα κατανοητός, υπάρχει σύγχυση στον ορισμό των φυσιολογικών ορίων της θερμοκρασίας του σώματος, γιατί τα όρια αυτά έχουν φυσιολογικές διακυμάνσεις που εξαρτώνται από διάφορους παράγοντες .Η θερμοκρασία του σώματος είναι φυσιολογικά χαμηλότερη τις πρωινές ώρες και υψηλότερη το απόγευμα. Φυσιολογική άνοδο της έχουμε και μετά από έντονη δραστηριότητα . Η θερμοκρασία του σώματος εξαρτάται και από το σημείο που γίνεται η θερμομέτρηση. Συνήθως η μέτρηση της θερμοκρασίας στα μεγαλύτερα παιδιά γίνεται στη μασχάλη και στα μικρότερα στο ορθό.
Φυσιολογικά η θερμοκρασία στη μασχάλη κυμαίνεται από 36,5-37,2οC ενώ είναι μισό βαθμό περίπου υψηλότερη αν μετρηθεί στο ορθό.
Θερμοκρασία πάνω από 38οC θεωρείται πυρετός.
Σαν «υψηλό πυρετό» ορίζουμε τη θερμοκρασία που κυμαίνεται από 39oC έως 40,5οC,ενώ θερμοκρασία σώματος άνω των 40,5 ονομάζεται υπερπυρεξία και χρειάζεται επείγουσα ιατρική αντιμετώπιση.
Η διατήρηση σταθερής θερμοκρασίας του σώματος ρυθμίζεται από ένα κέντρο του εγκεφάλου που μέσω πολύπλοκων μηχανισμών εξισορροπεί την παραγόμενη θερμότητα του σώματος με εκείνη που αποβάλλεται. Διάφορα αίτια διαταράσσουν την λειτουργία του «θερμοστάτη» του οργανισμού μας προκαλώντας άνοδο της θερμοκρασίας.
Στα παιδιά η συνηθέστερη αιτία του πυρετού είναι οι λοιμώξεις από μικροοργανισμούς.
Σήμερα γνωρίζουμε πως με την άνοδο της θερμοκρασίας ελαττώνεται ο ρυθμός πολλαπλασιασμού των ιών και μικροβίων, ενώ παράλληλα κινητοποιούνται και αυξάνονται οι αμυντικές δυνατότητες του οργανισμού. Επομένως ο πυρετός μέχρι ενός ορίου ενισχύει την άμυνα έναντι των λοιμώξεων.
Ο πυρετός είναι ένα χρήσιμο σύμπτωμα που προειδοποιεί. και προστατεύει. Το παιδί δεν κινδυνεύει από τον πυρετό αλλά από την αιτία που τον προκαλεί. Η διάγνωση του αιτίου και της εστίας του εμπύρετου νοσήματος είναι εκείνο που πρέπει κυρίως να απασχολεί τους γονείς και δευτερευόντως η ρύθμιση της θερμοκρασίας.
Οι περισσότεροι γονείς, σύμφωνα με έρευνες, φοβούνται υπερβολικά τον πυρετό, πιστεύουν πως μπορεί να προκαλέσει μόνιμες βλάβες, ενώ θεωρούν υψηλή την θερμοκρασία των 38οC.
Κατά την άνοδο του πυρετού και ιδιαίτερα στο πρώτο εικοσιτετράωρο, ποσοστό 4% παιδιών ηλικίας έως 5 ετών μπορεί να παρουσιάσει επεισόδιο σπασμών, που ονομάζονται «πυρετικοί σπασμοί». Οι πυρετικοί σπασμοί, παρόλο που προκαλούν άγχος και αγωνία στους γονείς, διαρκούν λίγα λεπτά, παύουν να εκδηλώνονται μετά την ηλικία των 5 ετών και δεν έχουν καμία επίπτωση στην ανάπτυξη και στις επιδόσεις των παιδιών.
Ιδιαίτερη προσοχή χρειάζεται όταν έχει πυρετό ένα μωρό κάτω του έτους, η αν το παιδί που έχει πυρετό θέλει να κοιμάται, έχει πονοκέφαλο και κάνει εμέτους. Ο πυρετός με εξάνθημα απαιτεί άμεση εξέταση από γιατρό για τον αποκλεισμό σοβαρών νοσημάτων.
Πολλές φορές και ιδιαίτερα στις πρώτες ώρες του πυρετού, είναι δύσκολο να διαπιστωθεί το αίτιο και η εστία του πυρετού.
Στις περιπτώσεις αυτές συνιστάται στενή παρακολούθηση του παιδιού και επικοινωνία με τον παιδίατρο αν προστεθούν άλλα συμπτώματα.
Όταν ένα παιδί έχει μία ιογενή λοίμωξη (η πιο συχνή αιτία πυρετού) με πυρετό έως 39οC αλλά είναι ζωηρό, παίζει και τρώει, δεν χρειάζεται οι γονείς να αγωνιούν και να προσπαθούν να ρυθμίσουν την θερμοκρασία του κάτω από τους 38οC. Τα μικρά παιδιά κάνουν πυρετό πιο εύκολα από τους μεγάλους και επηρεάζονται λιγότερο από αυτόν.
Όταν ο πυρετός είναι πάνω από 38,5oC τότε καλό είναι να αντιμετωπίζεται με φυσικά μέσα (κομπρέσες, υγρά, μπάνιο, δροσερό περιβάλλον) και με την χορήγηση αντιπυρετικών φαρμάκων.
Η παρακεταμόλη σε μορφή σιροπιού είναι το αντιπυρετικό φάρμακο που δίνεται συνήθως στα παιδιά. Χορηγείται 3-4 φορές το εικοσιτετράωρο σε δόση που υπολογίζεται ανάλογα με το βάρος του παιδιού. Η μέτρηση της σωστής δόσης του αντιπυρετικού(και όλων των φαρμάκων σε μορφή σιροπιού) πρέπει να γίνεται με σύριγγα και όχι με κουταλάκι, γιατί μικρότερη ποσότητα δεν κατεβάζει τον πυρετό, ενώ μεγαλύτερη μπορεί να προκαλέσει δηλητηρίαση.
Η πτώση του πυρετού αρχίζει μισή ώρα περίπου μετά την χορήγηση του αντιπυρετικού, οπότε εάν ο πυρετός είναι υψηλός ( πάνω από 39,5) , ταυτόχρονα με την χορήγηση του φαρμάκου καλό είναι να γίνεται μπάνιο του παιδιού με χλιαρό νερό (με θερμοκρασία νερού γύρω στους 30οC). Εάν μετά την πτώση του πυρετού το παιδί είναι ζωηρό και αισθάνεται καλά αυτό συνήθως σημαίνει πως δεν έχει σοβαρό πρόβλημα υγείας.
Το θέμα του πυρετού δεν εξαντλείται στα πλαίσια αυτού του άρθρου, αφού, μαζί με τον βήχα, είναι το πιο συχνό σύμπτωμα στα παιδιά.
Προσπάθησα περισσότερο να επισημάνω, στους γονείς κυρίως, πως ο πυρετός είναι ένα συνηθισμένο σύμπτωμα στην παιδική ηλικία, με σημαντικό ρόλο στην άμυνα του οργανισμού, που θέλει προσοχή και παρακολούθηση, αλλά όχι άγχος και πανικό.

12 Φεβρουαρίου 2011

Πολυφαρμακία και υπερκατανάλωση φαρμάκων



Άρθρο της Παιδιάτρου Μαρίας Λόζου με θέμα την Υπερκατανάλωση φαρμάκων.
Το τελευταίο διάστημα ασφαλιστικά ταμεία και συναρμόδια υπουργία, ασχολούνται με το πρόβλημα της υπερκατανάλωσης φαρμάκων στη χώρα μας, αποβλέποντας κυρίως στην περιορισμό των οικονομικών επιπτώσεων. Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι τη σχέση της κοινωνίας μας με το φάρμακο την χαρακτηρίζει περισσότερο η κατάχρηση και λιγότερο η λογική χρήση.
Η χώρα μας είναι γνωστή για την υπερκατανάλωση φαρμάκων και είναι σταθερά πρώτη τα τελευταία χρόνια στην κατανάλωση αντιβιοτικών ανάμεσα σε 28 ευρωπαϊκές χώρες. Τα περισσότερα σπίτια είναι γεμάτα φάρμακα, που οι κάτοχοι τους πολλές φορές αγνοούν τις ακριβείς ενδείξεις χορήγησης η τις αντενδείξεις και κάποτε ξεχνούν ότι έχουν και ημερομηνία λήξης .

Η χρήση φαρμάκων για θεραπεία με ουσίες που προέρχονταν κυρίως από φυτά άρχισε πριν από πολλούς αιώνες. Η εξέλιξη των επιστημών και της τεχνολογίας οδήγησε στην δημιουργία νέων φαρμάκων που προλαμβάνουν, ανακουφίζουν και θεραπεύουν αποτελεσματικά. Είναι αλήθεια πως τα φάρμακα σώζουν ζωές, όπως επίσης είναι αλήθεια πώς δεν υπάρχει φάρμακο χωρίς παρενέργειες, λιγότερο η περισσότερο σοβαρές για την υγεία μας.
Τα φάρμακα χρησιμοποιούνται όλο και πιο συχνά αυξάνοντας τα κέρδη των φαρμακοβιομηχανιών και εκείνων που εμπλέκονται στη διαδικασία εμπορίας και διάθεσης. Ο καταναλωτής-χρήστης του φαρμάκου όταν είναι σωστά ενημερωμένος μπορεί να επωφελείται από την επιστημονική πρόοδο χωρίς να υπερκαταναλώνει προϊόντα που στην καλύτερη περίπτωση του είναι άχρηστα.
Σύμφωνα με την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας «λογική χρήση φαρμάκων γίνεται όταν ένα άτομο παίρνει το κατάλληλο για την περίπτωσή του φάρμακο, στην κατάλληλη δόση, για το κατάλληλο χρονικό διάστημα και με το χαμηλότερο δυνατό κόστος, τόσο για τον ίδιο όσο και για την κοινωνία της οποίας αποτελεί μέλος».
Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι πρέπει ο ασθενής να πάρει το φάρμακο που συνταγογράφησε ο γιατρός του για την πάθησή του, να γνωρίζει την δοσολογία και την διάρκεια της φαρμακευτικής αγωγής και να είναι ενημερωμένος για τις πιθανές παρενέργειες του φαρμάκου.
Καθήκον του γιατρού είναι να επιλέξει για τον ασθενή το κατάλληλο και ασφαλέστερο κατά περίπτωση φάρμακο, συνυπολογίζοντας τη σχέση κόστους και ωφέλειας, για τον ίδιο η το ασφαλιστικό ταμείο του.
Μετά από έρευνες διαπιστώθηκε πως περισσότεροι από τους μισούς καταναλωτές φαρμάκων παίρνουν φάρμακα χωρίς συνταγή του γιατρού τους, συνήθως μετά από παρότρυνση φίλων και συγγενών, φάρμακα που είναι όχι μόνο δαπανηρά και άχρηστα αλλά πιθανά επικίνδυνα.
Η πολυφαρμακία, δηλαδή η ταυτόχρονη υπερβολική χρήση πολλών φαρμάκων για την θεραπεία μιας πάθησης αυξάνει τον κίνδυνο ανεπιθύμητων παρενεργειών εξ αιτίας της αλληλεπίδρασης που μπορεί να έχουν τα φάρμακα μεταξύ τους. Η χρήση ενός φαρμάκου συχνά αποκλείει την χορήγηση κάποιου άλλου καθώς ο συνδυασμός τους μπορεί να έχει σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία του ασθενούς.
Η πολυφαρμακία συνήθως αφορά ηλικιωμένους ανθρώπους, οι οποίοι έχουν την τάση να παίρνουν πολλά φάρμακα Ο μέσος ασθενής άνω των 70 ετών σύμφωνα με μελέτες παίρνει περισσότερα από 5 φάρμακα ημερησίως. Με την αύξηση του αριθμού των φαρμάκων αυξάνεται ο κίνδυνος των ανεπιθύμητων αντιδράσεων και γίνεται δυσκολότερη η συμμόρφωση του αρρώστου με τις οδηγίες για το σωστό δασολογικό σχήμα και το χρονοδιάγραμμα της χορήγησης.
Η υπερβολική κατανάλωση ιδιαίτερα των αντιβιοτικών φαρμάκων στη χώρα μας έχει πάρει ανησυχητικές διαστάσεις αφού έρευνες αναφέρουν ότι το 75% των Ελλήνων παίρνει αντιβιοτικά χωρίς να τα χρειάζεται. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα κάποια μικρόβια να είναι πλέον ανθεκτικά σε πολλά αντιβιοτικά και να κινδυνεύει η ζωή ασθενών από λοιμώξεις τις όποιες εύκολα θεραπεύαμε πριν από λίγο καιρό. Η λήψη αντιβιοτικού για κάποιο κρυολόγημα, πονόλαιμο η βήχα είναι τις περισσότερες φορές άχρηστη αφού συνήθως τα συμπτώματα αυτά οφείλονται σε ιούς στους οποίους το αντιβιοτικό δεν έχει καμία δράση.
Οι λόγοι της υπερκατανάλωσης των αντιβιοτικών σχετίζονται με την επιμονή πολλών ασθενών να πάρουν οπωσδήποτε αντιβιοτικό ακόμα και σε μια απλή ίωση, αλλά και στην αντικειμενική αδυναμία πολλών γιατρών να διακρίνουν την συμπτωματολογία των ιογενών λοιμώξεων από τις μικροβιακές. Η χορήγηση αντιβιοτικού χωρίς ιατρική συνταγή απαγορεύεται με νόμο ο οποίος όμως ουσιαστικά δεν εφαρμόζεται. Μέτρα για την αντιμετώπισή του προβλήματος της πολυφαρμακίας και της υπερκατανάλωσης φαρμάκων μπορούν και πρέπει να παρθούν από την πολιτεία. Η ευκολότερη πρόσβαση, οργάνωση και ποιότητα στην παροχή πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας μπορεί να εξασφαλίσει στον άρρωστο την κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή με λιγότερα φάρμακα, μικρότερο κόστος και εν τέλει καλύτερη ποιότητα ζωής.
Πέρα από τις ευθύνες της πολιτείας όμως, πρέπει και εμείς να αλλάξουμε πολλές απόψεις για τα φάρμακα. Τα φάρμακα δεν αντικαθιστούν την σωστή διατροφή και τον υγιεινό τρόπο διαβίωσης.
Όχι στα φάρμακα χωρίς παρακολούθηση και ιατρική συνταγή.
Την επόμενη φορά που θα σας δώσουν φάρμακα ρωτήστε :Μήπως δεν είναι απαραίτητο να τα πάρω?

ΜΑΡΊΑ ΛΟΖΟΥ-ΒΕΡΒΈΡΗ
Παιδίατρος

23 Ιανουαρίου 2011

Κοινό κρυολόγημα και γρίπη


 Βρισκόμαστε στην καρδιά του χειμώνα και είναι σίγουρο πως κάποιοι από εμάς η από το οικογενειακό μας περιβάλλον (συνήθως μικρά παιδιά η άνθρωποι μεγάλης ηλικίας) παρουσιάζουν συμπτώματα από το αναπνευστικό. Συνήθως πρόκειται για κάποια από τις ιογενείς λοιμώξεις του αναπνευστικού που εμφανίζονται με μεγάλη συχνότητα από το τέλος του φθινοπώρου έως την αρχή της άνοιξης.

Την εποχή αυτή το κοινό κρυολόγημα είναι η πιο συχνή ιογενής λοίμωξη του αναπνευστικού και εκδηλώνεται συνήθως με ήπια συμπτώματα Αντίθετα η γρίπη είναι ίωση λιγότερο συχνή, που εκδηλώνεται με εντονότερα συμπτώματα.
Πολλές φορές βέβαια ο κόσμος ονομάζει «γρίπη» όλα τα κρυολογήματα αφού η συμπτωματολογία, ο τρόπος μετάδοσης και η αντιμετώπιση είναι περίπου η ίδια.
Το κοινό κρυολόγημα οφείλεται σε περισσότερους από 200 ιούς ενώ η γρίπη οφείλεται στον ιό της γρίπης και τις υποομάδες του. Το κοινό κρυολόγημα και η γρίπη μεταδίδονται με τα σταγονίδια των εκκριμάτων του αναπνευστικού που εκπέμπει ο άρρωστος όταν μιλάει, βήχει η φτερνίζεται και εισπνέονται από εκείνους που βρίσκονται στον ίδιο χώρο. Η μετάδοση μπορεί να γίνει ακόμα με την μεταφορά μολυσμένων σταγονιδίων μέσω των χεριών μας
Τα συμπτώματα του κοινού κρυολογήματος αλλά και της γρίπης αρχίζουν1-5 ημέρες μετά την επαφή με τον ιό και διαρκούν περίπου μια εβδομάδα . Το κοινό κρυολόγημα εκδηλώνεται σταδιακά με βήχα, φτέρνισμα, ρινική καταρροή, πονόλαιμο και αίσθημα κακουχίας, ενώ ο πυρετός συνήθως απουσιάζει η είναι χαμηλός.
Στη γρίπη τα συμπτώματα είναι πιο έντονα, ο πυρετός είναι υψηλός, οι μυαλγίες και η μεγάλη καταβολή του αρρώστου είναι πιο συχνή.
Μετά από 3-7 ημέρες, στους περισσότερους αρρώστους τα συμπτώματα τόσο του κοινού κρυολογήματος όσο και της γρίπης περνούν, εκτός από τον βήχα που μπορεί να επιμένει για αρκετές μέρες.
Υπάρχουν όμως κάποιοι ασθενείς με ιογενή λοίμωξη του αναπνευστικού που ενδέχεται να αρρωστήσουν βαριά και να παρουσιάσουν επιπλοκές. Αυτό συχνότερα συμβαίνει στη γρίπη και πολύ πιο σπάνια στο κοινό κρυολόγημα.
Στις ευπαθείς ομάδες πληθυσμού που αναμένεται να παρουσιάσουν σοβαρή αρρώστια με επιπλοκές(αυτό που ονομάζουμε ομάδα υψηλού κινδύνου) περιλαμβάνονται βρέφη και μικρά παιδιά ,ενήλικες άνω 60 ετών και άτομα όλων των ηλικιών που πάσχουν από χρόνια νοσήματα όπως καρδιοπάθειες, πνευμονοπάθειες, διαβήτη, ανοσοκαταστολή κ.λ.π. Για την αντιμετώπιση του κρυολογήματος και της γρίπης δεν υπάρχει αιτιολογική θεραπεία .
Μόνο η φυσική άμυνα του οργανισμού καταπολεμά και καταστρέφει τους ιούς.
Η συμπτωματική θεραπεία με την χορήγηση αντιπυρετικών, αναλγητικών και άλλων φαρμάκων σκοπό έχει την ανακούφιση των αρρώστων από τα συμπτώματα τους μόνο.
Τα αντιβιοτικά δεν έχουν καμία δράση στους ιούς και όταν τα παίρνουμε χωρίς λόγο, αυξάνουμε την αντοχή των μικροβίων σε αυτά, με αποτέλεσμα όταν πραγματικά τα χρηστούμε να είναι αναποτελεσματικά. Αντιβιοτικά χορηγούνται από το γιατρό μόνο αν υπάρξει κίνδυνος επιπλοκών.
Στις εποχικές ιογενείς λοιμώξεις του αναπνευστικού επομένως, όπως και σε όλες τις ιώσεις, είναι σημαντική η ενίσχυση της άμυνας του οργανισμού και η λήψη προληπτικών μέτρων
Η φυσική άμυνα του οργανισμού ενισχύεται με τη σωστή διατροφή (πρωτεΐνες υψηλής βιολογικής αξίας, σούπες, πολλά φρούτα και λαχανικά πλούσια σε βιταμίνη C, μειωμένη πρόσληψη κορεσμένων λιπαρών), την τακτική σωματική άσκηση, την ξεκούραση και τον επαρκή ύπνο.
Στα προληπτικά μέτρα πρέπει να αναφέρω τον συχνό αερισμό του σπιτιού, την αποφυγή πολυσύχναστων χώρων και κλειστών αιθουσών με καπνούς η υγρασία.
Το συχνό πλύσιμο των χεριών πρέπει να γίνει από όλους μόνιμη συνήθεια αφού προστατεύει και προλαμβάνει την επαφή με πολλούς λοιμογόνους παράγοντες .
Για την γρίπη, εκτός από την ενίσχυση της φυσικής άμυνας και την λήψη προληπτικών μέτρων, τα άτομα που ανήκουν στην ομάδα υψηλού κινδύνου πρέπει να εμβολιαστούν με το εμβόλιο της γρίπης.
Σύμφωνα με το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων τα περισσότερα κρούσματα γρίπης του χειμώνα που διανύουμε οφείλονται στον υποτύπο της γρίπης Α (Η1Ν1),δηλαδή στο ίδιο στέλεχος που είχαμε πέρυσι. Το φετινό τριπλό εμβόλιο γρίπης παρέχει προστασία στους εμβολιασμένους και για το στέλεχος αυτό.
Σαν συμπέρασμα:
Χειμώνας και κρυολόγημα πάνε μαζί . Θα πάνε όλα καλά όταν έχουμε καλή φυσική κατάσταση, σωστή διατροφή και παίρνουμε τα αναγκαία προληπτικά μέτρα.

Μαρία Λόζου-Βερβέρη
Παιδίατρος

20 Δεκεμβρίου 2010

Πραγματοποιήθηκε η Χριστουγενιάτικη εορτή του Δήμου Μυτιλήνης.

Με επιτυχία και αρκετή συγκίνηση πραγματοποιήθηκε η τελευταία Χριστουγενιάτικη εορτή του Δήμου Μυτιλήνης. Τελευταία επειδή ο Δήμος Μυτιλήνης καταργείται, από 1-1-2011 ολόκληρο το νησί γίνεται ένας δήμος. Στην εκδήλωση συμμετείχε η παιδική χορωδία του δήμου Μυτιλήνης, η νεανικη χορωδία του δήμου Μυτιλήνης, η παιδική χορωδία του Παγγεραγωτικού πολιτιστικού

Ο Αντώνης Βερβέρης διευθύνει τη χορωδία ΑΝΙΜΑΤΟ

Συλλόγου, η χορωδία ενηλίκων του Παγγεραγωτικού Πολιτιστικού Συλλόγου, η Αγγελική         με ομάδα βιολιών και τέλος η χορωδία ANIMATO.
Στο τέλος της εκδήλωσης ο Δήμαρχος Μυτιλήνης βράβευσε τους πρωταγωνιστές της εκδήλωσης και όλους όσους συμμετείχαν στα σχήματα που πήραν μέρος στην εκδήλωση.